1960 SONRASI TÜRK HİKÂYESİ
İlk
örnekleri Tanzimat Edebiyatı’nda görülen hikâye türü, Servetifünun
Dönemi’nde olgunlaşmıştır. Milli Edebiyat Dönemi’nde dilde sadeleşme
hareketleriyle gelişmiştir. Özellikle Cumhuriyet Dönemi’nde, hikâyeciliğimiz
hem teknik hem içerik yönünden gelişmiştir. Bu gelişim süreci 1980 yılına kadar
hızla devam etmiştir.
1960 Sonrası Türk
Hikâyeciliğinin Özellikleri
· Bu
dönemde hikâye bağımsız bir yazı türü olarak daha çok ilgi görmeye başlamıştır.
· Hikâye
türü hem teknik hem içerik (muhteva) yönünden gelişmiştir.
· Hikâyede
kurgu ve içerik bakımından yenilikçi gelişmeler yaşanmıştır.
· Hikâye
türünde eser veren yazar sayısı artmıştır.
· Hikâyelerde,
kahramanlar toplumun farklı kesimlerinden seçilmiştir
· Hikâyelerde,
kahramanlar toplumun farklı kesimlerinden seçilmiştir.
· İşlenen Konular: Hikâyelerde gecekondu
bölgelerinde yaşayan insanların sorunları, küçük memurların ve işçilerin yanı
sıra 1960’tan sonra artan işsizliğin bir sonucu olarak Almanya’ya giden
işçilerimizin yaşantılarından kesitler, kadın sorunları, köyden kente göç,
kapitalist yaşamın getirdiği bunalımlar gibi toplumsal sorunlar ele
alınmıştır.
· 1960 Sonrası Türk hikayecilerden bazıları şunlardır: Mehmet Seyda, Leylâ Erbil, Sevgi Soysal,
Sevim Burak, Füruzan, Tomris Uyar, Sevinç Çokum, Nedim
Gürsel, Rasim Özdenören, Bilge Karasu, Necati Tosuner, Ferit Edgü,
Gülten Dayıoğlu, Pınar Kür, Nazlı Eray
1980 SONRASI TÜRK HİKÂYESİ
· 1980’li
yıllardaki siyasi ve toplumsal olayların sonuçları diğer alanları etkilediği
gibi Türk hikâyeciliğini de derinden etkilemiştir.
· 1980
sonrası Türk hikâyeciliğinde bir taraftan gelenek devam ederken diğer
taraftan yeni arayışlar görülür.
· Bu
dönem hikâyesinde yazarlar ortak bir sanat anlayışıyla
değil bireysel olarak hareket etmişlerdir.
· Toplumsal
konulardan çok bireysel konular işlenmiştir.
· Hikâyelerde farklı
kurgu teknikleri denenmeye başlanmıştır.
· Yazarlar postmodernizmin anlatım
imkânlarından yararlanmışlardır.
· Hikâyelerde imgesel bir
dil kullanılır.
· Anlatımda “ben-yazar” anlatıcı
öne çıkar.
· Hikâyelerde
bireyin toplumsal ilişkileri çevresinden soyutlanarak gösterilir.
· Bu dönem hikayecileri: Murathan
Mungan, Cemil Kavukçu, Özcan Karabulut, Jale Sancak, Ayfer Tunç, Murat
Gülsoy, Murat Yalçın, Yekta Kopan, Nalan Barbarosoğlu, Sema Kaygusuz, Müge
İplikçi, Nazan Bekiroğlu, Hüseyin Su, Seyit Göktepe, Cemal Şakar, Ayfer Tunç…
KÜÇÜREK (MİNİMAL) HİKÂYE
· Bazen
bir cümleden oluşan çok kısa hikâyelerdir.
· Yazarın
dile hâkimiyetinden ve sözcüklerle oluşturduğu yoğunluktan ortaya çıkan bir
türdür.
· Betimlemeye
ve çözümlemeye dayanmayan, yalnızca bir anın saptaması olan anlatılardır.
· Az
sözle çok şey ifade edilmeye çalışılır.
· Bu
hikâyeler kısalık, yoğunluk ve birlik olmak üzere üç kural üzerine
kurgulanmıştır.
· Küçürek
hikâyelerde amaç, okuyucu üzerinde sanatsal bir etki oluşturmaktır.
· Bu
hikâyelerde zaman-mekân ayrıntıları yer almaz.
· Ferit
Edgü, Haydar Ergülen, Hulki Aktunç, Necati Tosuner, Vüs’at O. Bener, Murat
Yalçın küçürek hikâye türünün önemli temsilcileridir.
FERİT EDGÜ
· Yazar,
yazın hayatına şiirle başlamıştır. Yazdığı ilk şiiri 1952’de Kaynak dergisinde,
ilk öyküsü ise 1954’te Yeni Ufuklar dergisinde yayınlamıştır.
· Plastik
sanatlar alanındaki deneme, eleştiri ve tartışmalarıyla ses getirmiştir.
· “Niçin”
sorusundan çok “nasıl” sorusu ile ilgilenen yazar, romanlarını bu doğrultuda
kaleme almıştır.
· Ferit
Edgü eserlerinde çevresiyle uyum sağlayamayan bireyin sorunlarına eğilmiştir.
· 1983’te
33. Berlin Film Festivali’nde ve 1984’te 2. Akdeniz Kültürleri Film
Festivali’nde ödül alan “Hakkâri’de Bir Mevsim” adlı film, Ferit Edgü’nün “O”
adlı romanından uyarlanmış ve Onat Kutlar’ın senaryosuyla Erden Kıral
tarafından çekilmiştir.
· Ferid
Edgü edebiyat ile ilgili araştırma kitapları ve makaleleriyle de büyük başarı
kazanmıştır. Abidin Dino, Yüksel Arslan, Bedri Rahmi, Eren Eyüboğlu, Aliye
Berger ve Ergin İnan’ın yaşamlarıyla ilgili araştırma kitapları bu alandaki
yapıtlarındandır.
· Romancıdan
çok öykücü-denemeci sayılması gereken bir sanatçıdır.
· Yaşamından,
gözlemlerinden yola çıkarak değişik dil ve anlatım biçimlerini denemiştir.
· Toplumsal-bireysel
gerçekleri, psikolojik derinlikleri araştırmıştır.
· Aydın
kesimin uyumsuzluğunu, yalnızlığını anlatan hikâye ve romanlarıyla tanınmıştır.
Eserleri:
Roman: Kimse,
O (Hakkâri’de Bir Mevsim adıyla filme çekilmiştir.)
Öykü: Kaçkınlar,
Bir Gemide, Bozgun, Av, Ressamın Öyküsü, Doğu Öyküleri, Doğu Sesi, Eylül’ün
Gölgesinde Bir Yaz