Dadaloğlu'nun Hayatı, Edebi Kişiliği ve Şiirleri

admin
0
Dadaloğlu'nun Hayatı, Edebi Kişiliği ve Şiirleri

    Dadaloğlu'nun Hayatı, Edebi Kişiliği ve Şiirleri

     Hayatı:

     Dadaloğlu, 19. yüzyılda yaşamış Toros dağlarında göçebe yaşayan Türkmen aşiretlerinin Avşar boyuna mensup bir şairdir. Babası, Âşık Musa isminde bir saz şairidir. Kayseri'nin Tomarza ilçesinde doğan Dadaloğlu'nun asıl adı Veli'dir. Hayatı çoğunlukla Gavurdağı ve Ahır Dağı çevrelerinde geçmiştir.

     Dadaloğlu, Türkmen aşiretlerinin yerleşik hayata geçirilmesine karşı (Osmanlı İmparatorluğu'nun Anadolu Türkmenlerini Sivas'a yerleştirme politikası) şiirleriyle haykırırcasına dönemin padişahına karşı çıkmıştır. "Ferman padişahın dağlar bizimdir/ Ölen ölür kalan sağlar bizimdir." dizeleri onun karakterini yansıtan kavgacı şiiri anlayışının ürünüdür. Dadaloğlu, bu özelliğiyle adeta Türkmen aşiretinin sesi olur.

     Mücadeleci kimliğiyle ön plana çıkan Dadaloğlu, 1868'de Sivas'ın Şarkışla ilçesinde hayata veda etmiştir.

 

        Edebi Kişiliği:

  • Dadaloğlu'nda sanat endişesi pek görülmez.
  • Şiirlerinde işlenen konu büyük ölçüde Avşar aşiretinin hayatıdır.
  • İçinde bulunduğu tarih ve toplum olaylarını şiirlerine yansıtmıştır.
  • Şiirlerinde yiğitçe bir söyleyiş olduğu gibi içli bir söyleyiş de vardır.
  • 19. yüzyılın öteki halk şairleri (Dertli, Seyrani, Emrah...) divan şiiri etkisinden kurtulamadıkları halde, Dadaloğlu şehir hayatından uzakta bulunduğu için yalnız kendi çevresinin duygu ve düşüncelerini dile getirmiş, dolayısıyla Divan şiirinin etkilerini şiirine taşımamıştır.
  • Dadaloğlu Anadolu'nun halk şiiri geleneğine damgasını vurmuş en önemli sanatçılardan biri olmuştur.
  • Dadaloğlu, çoğu cenkler, çarpışmalar üzerine yazılmış şiirlerinde zorunlu göç ile ilgili tarihî ve sosyal olayları işlemiştir.
  • Koşma, türkü, semai, varsağı, destanlar yazmış olan, ama asıl kişiliğini türkülerinde gösteren şair, yazış bakımından Karacaoğlan ile Köroğlu'nu hatırlatır.
  • Dili Anadolu Türkmen boylarının kullandığı halk Türkçesiydi.
  • Dili, cenk şiirlerinde sert, pervasız; aşk ve tabiat şiirlerinde ise içli, samimi, ama hepsinde katıksız ve saf bir halk dilidir.
  • Yüz kadar şiiri sözlü kaynaklardan derlenerek günümüze ulaşmıştır.
  • Bugün elimizde bulunan 130 kadar şiirinin tamamı hece vezniyledir.
  • Dadaloğlu'nun şiirleri teknik açıdan sağlamdır.

 

Şiirleri:

KALKTI GÖÇ EYLEDİ AVŞAR İLLERİ

Kalktı göç eyledi Avşar illeri

Ağır ağır giden eller bizimdir

Arap atlar yakın eder ırağı

Yüce dağdan aşan yollar bizimdir

 

Belimizde kılıcımız Kirmani

Taşı deler mızrağımın temreni

Hakkımızda devlet etmiş fermanı

Ferman padişahın dağlar bizimdir

 

Dadaloğlu yarın kavga kurulur

Öter tüfek davlumbazlar vurulur

Nice Koçyiğitler yere serilir

Ölen ölür kalan sağlar bizimdir

Dadaloğlu

 

BİR GÜZEL GÖRDÜM

Avşar içinde bir güzel gördüm

Kozan arasında çeker göçünü

Kınalamış ayağını başını

Sırma ile örmüş sümbül saçını

 

Her sabah her sabah kendini öğer

Altın saç bağları topuğu döğer

Sade kaşı ile gözleri değer

Acem ülkesinin tahtla tacını

 

Dadaloğlu'm al yanağın gülünden

Mis kokuyor saçlarının telinden

İnce belli nazlı yârin elinden

Üç beş sene bekleyelim Hacın'ı

Dadaloğlu

 

ALIRIM KIZ SENİ KOMAM İLLERE

Oturmuş ak gelin taşın üstüne

Taramış zülfünü kaşın üstüne

Bir selam geldi başım üstüne

Alırım kız seni komam illere

 

Bir taş attım karlı dağlar ardına

Yuvarlandı düştü yârin yurduna

Ben yeni de düştüm sevda derdine

Alırım ahdımı komam illere

 

Atımın kuyruğu cura saz gibi

Divana vurmuş da ergen kız gibi

Alarmış yanağı bahar yaz gibi

Getirin kır atım göçem illere

 

Dadaloğlu der de oldum kastana

Gelip geçer selam verir dost bana

Göçeyim mi bilmem Namrun üstüne

Çekilem mi kahpe Bulgar illere

Dadaloğlu


Yorum Gönder

0Yorumlar
Yorum Gönder (0)