Hayatı:
14. yüzyılda yaşamış divan şairidir. Hayatı hakkında
yeterli bilgi yoktur. Kırşehirli ya da Germiyanlı olduğu sanılmaktadır.
Eserlerinden İran edebiyatını yakından tanıdığı, Farsça ve Arapçayı iyi bildiği
anlaşılmaktadır. Firdevsî ve Sadi’den yaptığı tercümeler bunu göstermektedir.
Edebi Kişiliği:
- Döneminde kullanılan deyimleri ve atasözlerini nazma geçirmiştir.
- Şiirlerinde sade bir dil kullanmıştır.
- Arapça ve Farsça kelimelere oldukça az yer vermiştir.
- Bazı vezin kusurları bulunmakla beraber onun aruza hâkim olduğu göze çarpmaktadır.
- Klâsik nazım tekniğini iyi bilen, klâsik edebiyatın estetik anlayışı içerisinde şiirler yazabilen bir şair olduğu görülmektedir.
- Tercümenin yaratıcı bir sanat yeteneği gerektirdiği sırrını kavrayan bir sanatkârdır.
- Türkçeye tercümeler yaparken sadece sözcük ve kavramlar aktarmamış, kendi yaratıcı gücünden birçok ilavede bulunmuştur.
Eserleri:
- Süheyl ü Nevbahar: Yeğeni İzzeddîn Ahmed’le birlikte yazdığı aşk mesnevisidir. Eser daha çok manzum aşk ve macera hikâyeciliği içinde yer almaktadır. İlk bin beytini yeğeni İzzeddîn Ahmed, geriye kalan 4661 beyti kendisi yazmıştır. Yemen padişahının oğlu Süheyl ile Çin hükümdarının kızı Nevbahar arasındaki aşk macerasını anlatır. Bu konu etrafında çeşitli olayların yer aldığı eser dinî, ahlaki nasihatlerle örülü fikrî ve didaktik bir muhteva taşımaktadır.
- Ferhengname-i Sadi: 1354
yılında kaleme alınan 1073 beylik bu mesnevi, Sadi’nın Bostan’ından seçilmiş
şiirlerin tercümesidir. Hacim bakımından Bostan’ın dörtte biri kadar olan
Ferhengnâme dinî, ahlaki konularda öğütler veren, bunlarla ilgili hikâyelerin
yer aldığı bir eserdir. Türkçeye Sadi’den yapılmış ilk manzum tercüme olan eser
on bölüm hâlinde düzenlenmiş, Bostan’daki sırasıyla verilen bölümlerde fikirler
yer yer genişletilmiştir.
