Milli Edebiyat Dönemi Şiirinin Özellikleri
- Toplum için sanat anlayışını benimsemişlerdir.
- Eserlerini halkın anlayabileceği bir dille yazmışlardır.
- Şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmışlardır.
- Şiir dili olarak İstanbul Türkçesi esas alınmıştır.
- Halk şiiri kaynak olarak benimsenmiş ve hece ölçüsü kullanılmıştır.
- Milli kültür ve milli tarihle ilgili konular ele alınmıştır.
- İmgelere az başvurulmuş, kullanılan imgelerin ise kolay anlaşılır olmasına dikkat edilmiştir.
- “Türkçeye, Türk dil bilgisi hâkim olacaktır.” görüşü savunulmuştur.
- Tam ve zengin uyağın yanında yarım uyak da kullanılmıştır.
- Duygudan ziyade fikir ön plandadır.
- Öğretici eserler yazmışlardır.
- Ziya Gökalp, Mehmet Emin Yurdakul gibi şairlerin “sade dil ve hece ölçüsüyle” yazdıkları milliyetçi şiirlerin dışında 1911-1923 yılları arasında yaşayan şairler “saf (öz) şiir”ler (Ahmet Haşim, Yahya Kemal) ve manzum hikâyeler (Mehmet Akif) de yazmışlardır.
Milli Edebiyat Döneminde Sade Dil ve Hece
Ölçüsüyle Yazılmış Şiirin Özellikleri
- Sanatçılar, “Yeni Lisan” makalesinden hareketle eserlerini sade bir dille yazışlardır.
- Hece ölçüsünü kullanmışlardır.
- Halk edebiyatı geleneğinden faydalanılmıştır.
- Hece ölçüsünün değişik kalıpları denenmiş, şiirde kafiye ve redif gibi ahenk unsurlarına önem verilmiştir.
- Toplum için sanat anlayışını benimsemişlerdir.
- Sanatçılar, eserlerinde didaktik bir tutum sergilemiştir.
- Halkın ve ülkenin sorunlarını, sıkıntılarını dile getirmişlerdir.
- Milliyetçilik ve Türkçülük akımını benimsemişlerdir.
- Şiirlerde yalnız dörtlük değil, değişik dize kümeleri kullanılmış, Batı edebiyatı kaynaklı nazım şekillerinden yararlanılmıştır.
- Bu şiir anlayışının en önemli temsilcileri Ziya Gökalp ve Mehmet Emin Yurdakul’dur. Bu sanatçılar dışında Ali Canip Yöntem de bu şiir anlayışıyla eserler vermiştir.
Milli Edebiyat Döneminde Saf (Öz) Şiirin
Özellikleri
- İmge ve çağrışıma dayalı bir dil kullanılmıştır. Anlaşılmak için değil, duyulmak, hissedilmek için şiir yazmışlardır.
- Estetik tavır öne çıkarılmış, didaktik tutumdan uzak durulmuştur. Biçim kaygısı güdülmüş, ahenge önem verilmiş.
- Divan şiirinin biçimci yapısından etkilenmişler.
- İçsel ve bireysel bir yaklaşımla evrensel insan tecrübesini dile getirirler.
- Gizem, bireysellik, ruh, ölüm, masal yoğun olarak işlenir.
- Bu şiir anlayışında şairin amacı, duygu ve hayallerini anlatmak, bilinçaltındaki düşüncelerini şiirde ifade etmektir.
- Şiirde ahenk ve ritim önemsenmiş, şiirler aruz ölçüsüyle yazılmıştır.
- Yahya Kemal ve Ahmet Haşim bu şiir anlayışının Milli Edebiyat Dönemindeki temsilcileridir.
