Letaif-i
Rivayat, Ahmet Mithat Efendinin 1870-1894 yılları arasında neşrettiği yirmi beş
kitaptaki otuz hikaye ve romandan meydana gelen külliyatın ortak adıdır.
Letaif-i Riyavat'ın dördüncü cüz'ünün başında yer alan "Kariin-i Kirama
Suret-i Mahsusada Teşekkür" başlıklı yazıda yazarın belirttiğine göre, bu
seri aslında üç kitaptan meydana gelecek şekilde düşünülmüş, fakat bu üç
kitapta yer alan hikayelerin ilgi görmesi üzerine yazar başka adlarla ve
müstakil olarak neşredeceği eserlerini de Letaif-i Rivayat üst başlığı altında
yayımlamıştır. Dolayısıyla Letaif-i Rivayat ortak adı bu eserlerin ortak bir
tema veya düşünce etrafında kaleme alınmış olduğu anlamına gelmemektedir. Aynı
yazıda yer alan, "Asıl maksat asar-ı naçizanemi meydan-ı intişara koymak
olduğuna göre nam ve unvanın hiçbir ehemmiyeti olmaması..." şeklindeki
ifade de yazarın böyle bir amacının bulunmadığını göstermektedir. Bunları,
Ahmet Mithat Efendinin yine aynı yıllarda müstakil olarak yayımlandığı
romanlardan farklı kılan, belki hacim itibariyle daha kısa eserler oluşlarıdır.
İçlerinde hacmi, kurgusu ve zengin kişi kadrosu veya kişilerin geniş bir
çerçevede veriliş ile romanı olarak değerlendirilebilecek eserler de bulunmakla
birlikte, bunların çoğunu "büyük hikaye" kategorisine koyabiliriz. Bu
hikayelerin çoğu, konusunu bizim hayatımızdan almakla birlikte içlerinde konusu
Fransa'da geçen ve dolayısıyla kişi kadrosu yabancılardan oluşanlar da
bulunmaktadır.
